శ్రీ విష్ణువు చేసిన శ్రీ త్రిభువనేశ్వరీదేవి స్తోత్రము

శ్రీ విష్ణువు చేసిన శ్రీ త్రిభువనేశ్వరీదేవి స్తోత్రము

నమోదేవ్యై ప్రకృత్యై చ విధాత్య్రై సతతం నమః |

కల్యాణ్యౖ కామదాయై చ వృద్ధ్యై సిద్ధ్యైనమోనమః. 27

సచ్చిదానందరూపిణ్యౖ సంసారారణమే నమః | పంచకృత్యవిధాత్య్రై తేభువనేశ్యై నమోనమః. 28

సర్వాధిష్ఠానరూపాయై కూటస్థాయై నమోనమః | అర్ధమాత్రార్థభూతాయై నమోనమః 29

జ్ఞాతం మయాఖిలమిదం త్వయి సన్నివిష్టం | త్వత్తోస్య సంభవలయావపి మాత రద్య |

శక్తిశ్చ తేస్య కరణే వితతప్రభావా | జ్ఞాతాధునా సకలలోకమయీతినూనమ్‌. 30

విస్తార్య సర్వ మఖిలం సదసద్వికారమ్‌ సందర్శయ స్యవికలా పురుషాయ కాలే |

తత్త్వైశ్చ షోడశభి రేవచ సప్తభిశ్చ భాసీంద్రజాలమివ నః కిల రంజనాయ. 31

న త్వామృతే కిమపి వస్తుగతంవిభాతి వ్యాపై#్యవ సర్వమఖిలం త్వమవస్థితాసి |

శక్తింవినా వ్యవహృతౌ పురుషోప్యశక్తో బంభణ్యతే జనని బుద్ధిమతా జనేన. 32

ప్రీణాతి విశ్వమఖిలం సతతం ప్రభావైః సై#్వస్తేజసా చ సకలం ప్రకటీకరోషి |

అత్స్యేవదేవి తరసాకిల కల్పకాలే కో వేద దేవి చరితం తవ వైభవస్య. 33

త్రాతా వయం జనని తే మధుకైటభాభ్యామ్‌ లోకాశ్చ తే సువితతాః ఖలు దర్శితావః |

నీతాః సుఖస్య భవనే పరమాం చ కోటిమ్‌ యద్దర్శనం తవ భవాని మహాప్రభావమ్‌. 34

నాహం భవో న చ విరించి వివేద మాతః కోన్యో హి వేత్తి చరితం తవ దుర్విభావ్యమ్‌ |

కానీహ సంతి భువనాని మహాప్రభావే హ్యస్మి న్భవాని చరితే రచనాకలాపే. 35

శ్రీ విష్ణువా శ్రీ త్రిభువనేశ్వరీదేవిని గూర్చి యిట్లు మహాద్భుతముగ స్తోత్రము చేయదొడగెను: శ్రీదేవికి ప్రకృతి విధాత్రి అమృతత్వ రూప కల్యాణి కామద వృద్ధి-సిద్ధి-శ్రీ సచ్చిదానంద స్వరూపిణి సంసారారణి పంచకృత్య విధాత్రి త్రిభువనేశి అగు దేవికి నమస్సులు. సర్వాధిష్ఠాన స్వరూప కూటస్థ అర్ధమాత్రార్థ రూప హృల్లేఖ అగు దేవికి వినయాంజలులు సమర్పింతును. జనయిత్రీ! ఈ విశ్వబ్రహ్మాండములు నీయందుండి యుద్భవించి నీవలన నెలవైయుండి మరల నీయందే లయమగునని నే నెఱింగితిని. ఇవి అన్నియు చేయు విధాత ప్రభావము నీ శక్తికే కలదనియు సకల లోకమయి వనియు నెరింగితిని. ఆకాశ వాయువులు నీ సద్రూపములు అమూర్తములు. అగ్ని జల భూములు నీ యసద్రూపములు మూర్తములు. వీనినన్నిటిని నీవు జీవరూపుడైన పురుషునకు తగిన సమయమున జూపింతువు. నీవు మా సంతోషమునకు పదారు సాంఖ్యతత్త్వములను నేడు మహదాదులను కల్పింతువు. ఇదంతయు నీ యింద్రజాలమని మాకు భాసించుచున్నది. నీ యనుగ్రహశక్తి లేనిచో నెంత వస్తువైనను చలింపదు. నీ చైతన్య శక్తియే యెల్ల పదార్థములందు నిండి నిబిడీకృతమై యున్నది. నీ శక్తిలేనిచో పురుషుడుగూడ శక్తిరహితుడే యగునని ధీమంతులు వచింతురు. నీవేనీ చైతన్య ప్రభావమున విశ్వమంతటిని ప్రకాశ శక్తితో నింపుదువు. నీ విశ్వాత్మ తేజముతో సమస్తమును వెల్లడి చేయుదువు. కల్పాంతమందీ విశ్వము నంతమొందింతువు. ఇట్టి నీ యద్భుత చరిత్ర వైభవమెవ్వడెఱుగగలడు? జననీ ! భవానీ ! అలనాడు మధుకైటభుల బారినుండి మమ్ము బ్రోచితిని. మాకు దయతో నీ విశాల దివ్యలోకములు జూపితివి. మమ్ము దివ్యానంద ధామములకు జేర్చితివి. నీ దివ్యదర్శనము మహా ప్రభావసంపన్నమైనది. తల్లీ! బ్రహ్మయు శివుడును నేనును నీ దుర్విభావ్యమైన పవిత్రచరిత్రము తెలిసికొనలేకున్నాము. ఇంక సామాన్యుడేమి తెలిసికొనగలడు? నీ విశ్వరచనా కళా కలాపమునందెన్నెన్ని భువనాలు రవణిల్లుచున్నవో చెప్పగలవాడెవ్వడు?

అస్మాభి రత్రభువనే హరిరన్యఏవ దృష్టఃశివః కమలజః ప్రథితప్రభావః |

అన్యేషు దేవి భువనేషు న సంతి కింతే కింవిద్య దేవి వితతం తవ సుప్రభావమ్‌. 36

యాచేబతేంఘ్రికమలం ప్రణిపత్య కామం చిత్తే సదా వసతు రూప మిదం తవైతత్‌ |

నామాపి వక్త్రకుమారే సతతం తవైవ సందర్శనం తవపదాంబుజయోః సదైవ. 37

భృత్యోయమస్తి సతతం మయి భావనీయం త్వాం స్వామినీతి మనసా నను చింతయామి |

ఏషావయో రవిరతా కిల దేవి భూయా ద్వ్యాప్తిః సదైవ జననీ సుతయో రివార్యే. 38

త్వం వేత్సి సర్వమఖిలం భువనప్రపంచమ్‌ సర్వజ్ఞతా పరిసమాప్తి నితాంతభూమిః |

కిం పామరేణ జగదంబ నివేదనీయమ్‌ యద్యుక్తమాచర భవాని తవేంగితం స్యాత్‌. 39

బ్రహ్మా సృజ త్యవతి విష్ణు రుమాపతిశ్చ సంహారకారక ఇయంతు జనే ప్రసిద్ధిః |

కిం సత్యమేతదపి దేవి తవేచ్ఛయా వై కర్తుం క్షమా వయ మజే తవ శక్తియుక్తాః. 40

ధాత్రీధరాధరసుతే నజగద్బిభర్తి ఆధారశక్తిరఖిలం తవవై బిభర్తి |

సూర్యోపి భాతి వరదే ప్రభయా యుతస్తే త్వం సర్వమేతదఖిలం విరజా విభాసి. 41

మే మీ భువనమునందు ప్రసిద్ధ ప్రభావములుగల హరిహరబ్రహ్మలను గంటిమి. ఈ త్రిమూర్తు లితర లోకాలలో గూడ నుందురా యేమి? మనోవాక్కుల కందని నీ విచిత్ర ప్రతిభా ప్రభావ సంపదలు మా కేనాటికి నంతుజిక్కుటలేదు. ఈ మా దీనులదొకే యొక విన్నపము అవధరింపుము. ఆనందనిలయమగు నీ దివ్యమంగళ విగ్రహము మా హృదయ పీఠములందు నిచ్చలు నివాళులందుకొననిమ్ము. నీ హ్రీంకారతారక నామామృతము తనివితీర మా నాల్కలపై నిత్యము ప్రవహింపనిమ్ము. నన్ను నీ దాసునిగ భావించుము. నిన్ను నా స్వామినిగ నేలికగ నెమ్మదిలో నిత్యము దలంతును. ఇట్టి తల్లికొడుకుల ప్రేమలు తెగకుండనిమ్ము. మమ్ము నీ కన్నబిడ్డలవోలె గాపాడుము. జగన్మాతా! ఈ యెల్లభువనముల రహస్యము నీకే తెలియును. నీవు సర్వజ్ఞవు. సర్వము నీయందే పరిసమాప్తమగును. నేను వట్టి పామరుడను. నీకు చెప్పగలవాడను గాను. నీవు మాకేది యుక్తమని తోచునో దానినే యొనరింపుము. బ్రహ్మ యీ లోకాలను పుట్టించును, విష్ణువు బ్రోచును, రుద్రుడు సంహరించునను నానుడి జగములందు ప్రసిద్ధమై యున్నది. ఇదంతయు నిజమేనా? ఏది యేమైన మేము మాత్రము నీ దివ్యశక్తితో యుక్తులమై నీ యిష్టప్రకారము వ్యవహరించువారము. పార్వతీ! ఈ సమస్తమును భూమి మోయుటలేదు. నీ ఆధారశక్తియే సర్వభారమును మోయుచున్నది. ఆ సూర్యుడుగూడ నీ స్వయంప్రకాశము గ్రహించియే జగములు వెలిగించుచున్నాడు. ఇటులెల్లవేళల నెల్లెడల నీవే నిర్మల రూపమున ప్రతిభాసించుచున్నావు.

బ్రహ్మాహమీశ్వరవరః కిల తే ప్రభావాత్‌ సర్వే వయం జనియుతా న యదా తు నిత్యాః |

కోన్యే సురాః శతమఖప్రముఖాశ్చ నిత్యా నిత్యా త్వమేవ జననీ ప్రకృతిః పురాణా. 42

త్వంచే ద్భవాని దయసే పురుషం పురాణమ్‌ జానేహ మద్య తవ సన్నిధిగః సదైవ |

నోచే దహం విభురనాది రనీహ ఈశో విశ్వాత్మ ధీరితి తమఃప్రకృతిః సదైవ. 43

విద్యా త్వమేవ నను బుద్ధిమతాం నరాణామ్‌ శక్తిస్త్వమేవ కిల శక్తిమతాం సదైవ |

త్వం కీర్తికాంతి కమలామల తుష్టిరూపా ముక్తిప్రదా విరతిరేవ మనుష్యలోకే. 44

గాయత్య్రసి ప్రథమవేదకళా త్వమేవ స్వాహా స్వధా భగవతీ సుగుణార్ధమాత్రా |

ఆమ్నాయ ఏవ విహితో నిగమో భవత్యా సంజీవనాయ సతతం సురపూర్వజానామ్‌. 45

మోక్షార్థమేవ రచయస్యఖిలం ప్రపంచమ్‌ తేషాం గతాః ఖలు యతో నను జీవభావమ్‌ |

అంశా అనాదినిధనస్య కిలానఘస్య పూర్ణార్ణవస్య వితతాహి యథాతరంగాః. 46

జీవో యదాతు పరివేత్తి తవైవకృత్యమ్‌ త్వం సంహరస్యఖిల మేతదితి ప్రసిద్ధమ్‌ |

నాట్యం నటేన రచితం వితథేంతరంగే కార్యే కృతే కృతే విరమసే ప్రథితప్రభావా. 47

త్రాతా త్వమేవ మమ మోహమయా ద్భవాబ్ధేః త్వామంబికే సతతమేమి మహా ర్తిదేచ |

రాగాదిభి ర్విరచితే వితథే కిలాంతే మామేవ పాహి బహుదుఃఖకరే చకాలే. 48

నమోదేవి మహావిద్యే నమామి చరణౌతవ సదాజ్ఞాన ప్రకాశం మే దేహి సర్వార్థదే శివే. 49

ఓ జననీ! బ్రహ్మ శివుడు నేను నీ సత్ప్రభావమువలన నీ దయవలన జన్మించితిమి. మే మనిత్యులము. ఇక శతక్రతువగు నింద్రాదులు నిత్యు లెట్లగుదురు? నీవే సత్యవు; నిత్యవు; పురాణ ప్రకృతివి. శాశ్వతవు. నీవే పురాణపురుషుని కనికరింతువను సంగతి యిన్నాళ్లు నీ సామీప్యమున నండుటవలన గ్రహింపగలిగితిని. తెలియని ప్రతివాడును నన్నే విభుడని యాద్యుడని యీశుడని నిరీహుడని విశ్వాత్ముడని తలచి యహంకారమయమైన తమఃప్రకృతి గలవాడగును. పండితుల యందలి విద్య శక్తిమంతులయందలి శక్తి మనుజలోకమందలి కీర్తి-కాంతి-తుష్టి నీవే. ముక్తిప్రదవు కమలవు విశ్రాంతి ప్రదాయినివి నీవే. వేదమాతయగు గాయత్త్రి అర్ధమాత్ర స్వాహా స్వధా భగవతియగు సగుణనీవే. దేవతలు మొదలగు జీవుల బ్రతుకుదెరువునకు నీవే వాదాలు నిర్మించితివి. ఎల్లజీవులు నీ యనుగ్రహమునకు పాత్రులై తరించుటకే నీ వీ ప్రపంచములను లీలగ సృజింతువు. అనాదినిధనుడు అనఘుడు పరిపూర్ణుడునైన పరమాత్మయొక్క యంగమే యీ జీవాత్మ. ఈ సకలమును తుదకు నీవే యంతమొందింతువని నీ మహామహిమ నెఱింగిన జీవుడు శాంతుడగును. చమత్కారమయమైన నాటకమం దొక నటుడాడి యాడి తుదకు విశ్రమించును. ఈ జీవులందఱు నటులే చివరకు నీ చెంతనే విశ్రమింతురు. ఈ కాలము సుఖదుఃఖములతో దాగుడుమూత లాడును. ఈ దుఃఖదాయకమైన కాలమునుండి మోహసాగరమునుండి మమ్ము వెన్నంటి గాపాడుము. తల్లీ! మేము నీ శ్రీచరణములకు శరణార్థులము. మహావిద్యా! శివస్వరూపా! సర్వార్థప్రదాయినీ! దేవాధిదేవీ! నీ పదకమలములమీద మా తలలుంతుము. మమ్మీ మోహసాగర మీద నిమ్ము. నీ విజ్ఞానమను వెలుగుబాట చూపుము. మము బ్రోచు భారము నీదే!

ఇది శ్రీదేవీ భాగవతమందలి తృతీయ స్కంధమున నాల్గవ యధ్యాయము.